-
Στεγαστική κρίση στις Βαλεαρίδες Νήσους, εκατοντάδες οικογένειες καταφεύγουν σε τροχόσπιτα
- 25 Σεπτεμβρίου 2024
Στο αρχιπέλαγος των Βαλεαρίδων, η έλλειψη οικονομικά προσιτών κατοικιών έχει οδηγήσει πολλές οικογένειες, συμπεριλαμβανομένων παιδιών και ηλικιωμένων, να υιοθετήσουν αντισυμβατικά σπίτια. Jesús, κάτοικος τροχόσπιτου, θέτει ένα ανησυχητικό ερώτημα: « Ποιος μπορεί να πληρώσει 1.200 ευρώ για να νοικιάσει ένα διαμέρισμα όταν ο μισθός δεν φτάνει ούτε τα 1.000; ". Η απάντηση φαίνεται να είναι ότι όλο και περισσότερες οικογένειες εγκαταλείπουν την αναζήτηση ενός συμβατικού σπιτιού.
Τα τροχόσπιτα έχουν γίνει καταφύγιο για όσους δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά τις υπέρογκες τιμές της αγοράς ακινήτων. Σε περιοχές όπως Son Hugo, Οι εργαζόμενοι που εκτελούν βασικές εργασίες, όπως η οδήγηση λεωφορείων, αναγκάζονται να ζουν σε αυτές τις συνθήκες. Η αχαλίνωτη κερδοσκοπία, η αδηφαγία των επενδυτικών κεφαλαίων και η παράνομη τουριστική προσφορά έχουν δημιουργήσει ένα εχθρικό έδαφος για όσους αναζητούν ένα αξιοπρεπές σπίτι.
Ενοικίαση δωματίου σε Palma μπορεί να φτάσει σε αστρονομικά νούμερα. Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, έως και 91 άτομα ανταγωνίζονται για ένα διαθέσιμο δωμάτιο. Η ενοικίαση ενός στούντιο έχει γίνει έως και 90% πιο ακριβή από την κοινή χρήση ενός διαμερίσματος. Αυτή η κατάσταση έχει πυροδοτήσει τη ζήτηση για μη συμβατικούς χώρους, όπως τροχόσπιτα.
Η ζωή στο τροχόσπιτο δεν είναι χωρίς προκλήσεις. Η έλλειψη βασικών υπηρεσιών όπως το πόσιμο νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα αποτελεί διαρκή ανησυχία των κατοίκων. Mircea, άλλος κάτοικος με την κόρη του, τονίζει το επείγον να έχουμε βασικές υπηρεσίες: « Είναι φυσιολογικό να είμαστε σαν τα ζώα; », αναρωτιέται. Η ιστορία του αντανακλά την πραγματικότητα πολλών: τον αγώνα για πρόσβαση στα πιο βασικά πράγματα σε ένα περιβάλλον που φαίνεται να τα έχει ξεχάσει.
Οι ιστορίες όσων ζουν σε τροχόσπιτα είναι ποικίλες. Víctor, ένας ναυτικός μηχανικός από το Περού, υφίσταται τις συνέπειες μιας οικονομίας που δεν επιτρέπει την εύκολη πρόσβαση στη στέγαση. « Σου ζητούν σχεδόν έξι μήνες για να μπορέσουν να νοικιάσουν », σχολιάζει απογοητευμένος. David, Ένας άλλος κάτοικος εκφράζει την απογοήτευσή του με παρόμοιο τρόπο: « Αν κερδίζεις 1.200 ευρώ, πληρώνεις 600 για ένα δωμάτιο και 300 ή 400 για φαγητό, τι σου μένει να ζήσεις; ".
Η κατάσταση έχει οδηγήσει πολλούς να διαδηλώσουν αναζητώντας λύσεις. Ένα από τα κεντρικά σημεία της διαμαρτυρίας τους είναι η αδυναμία του Δημοτικού Συμβουλίου Palma για την παροχή εναλλακτικών κατοικιών. Παρά τις υποσχέσεις για κοινωνική βοήθεια, πολλοί κάτοικοι αισθάνονται ότι οι ανησυχίες τους αγνοούνται. Σε μια προσπάθεια να ακουστεί η φωνή τους, η συλλογικότητα των αυτοκινούμενων ζήτησε να τους επιτραπεί να ζήσουν ειρηνικά και χωρίς φόβο ότι θα εκδιωχθούν.
Μέσα από όλα αυτά, οι κάτοικοι συνεχίζουν να προσαρμόζονται στο περιβάλλον τους και να αναζητούν τρόπους επιβίωσης. Η ζωή στο τροχόσπιτο, αν και προκλητική, έχει προσφέρει έναν χώρο όπου μπορούν να βρουν κάποια κοινότητα και αλληλεγγύη. Ωστόσο, με το μέλλον τόσο αβέβαιο, πολλοί αναγκάζονται να αμφισβητήσουν τη θέση τους στην κοινωνία: « Ζω για να εργάζομαι ή εργάζομαι για να ζω; "ρωτάει David.
Comentar: