-
Εργαζόμενος της 112: Ο Πρόεδρος της Generalitat θα έπρεπε να είχε δώσει την εντολή εκκένωσης τουλάχιστον δύο ώρες πριν
- 5 Νοεμβρίου 2024
Οι εργαζόμενοι του 112, ο αριθμός που ανταποκρίνεται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στην κοινότητα της Βαλένθια, βρίσκονται σε επισφαλή κατάσταση που επηρεάζει σοβαρά την ικανότητά τους να ανταποκρίνονται σε κρίσιμες καταστάσεις. Παρά τις εναλλασσόμενες βάρδιες για κάλυψη 24 ωρών, το επιχειρησιακό προσωπικό κυμαίνεται από 5 έως 15 άτομα και έως και το 20% των εργαζομένων απουσιάζουν για διάφορους λόγους. Αυτή η υπηρεσία, ιδιωτικοποιημένη και βάσει συμφωνίας τηλεμάρκετινγκ, είναι υπεύθυνη για τη διαχείριση όλων των έκτακτων περιστατικών που προέρχονται από την Αυτόνομη Κοινότητα.
Στις 29 Οκτωβρίου, τις πρώτες ώρες του Dana, οι 112 εργαζόμενοι αντιμετώπισαν πραγματική υπερχείλιση . Ενώ φρόντιζαν τα θύματα από το κέντρο της l'Eliana, συνειδητοποίησαν ότι όλα ήταν υπερβολικά: το πρωί έλαβαν δεκάδες ειδοποιήσεις από περιοχές που επλήγησαν από τις έντονες βροχοπτώσεις, ειδικά σε πόλεις όπως το Utiel και η Chiva. Καθώς περνούσαν οι ώρες, ο αριθμός των ειδοποιήσεων αυξανόταν, συνωστίζοντας τις γραμμές έκτακτης ανάγκης και περιπλέκοντας περαιτέρω τις απαντήσεις.
Η κατάσταση έγινε κρίσιμη καθώς ο χάρτης κλήσης γέμισε με τις ετικέτες «φυσικό φαινόμενο» και «συμβάν». Ένα άτομο που εργάστηκε εκείνο το βράδυ εγγυάται ότι «οι περισσότερες από τις κλήσεις ήταν για τη διάσωση ανθρώπων παγιδευμένων σε στέγες, φράχτες και πλημμυρισμένα οχήματα». Πολλές από αυτές τις κλήσεις προέρχονταν από ηλικιωμένους που ζούσαν σε ισόγεια σπίτια, χωρίς επιλογές διαφυγής. Μεταξύ των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης αναφέρθηκαν και περιστατικά εκρήξεων αερίου και πυρκαγιών, που επιδείνωσαν περαιτέρω την κρίση.
Οι πηγές που ρωτήθηκαν αναφέρουν ότι η υπηρεσία ενισχύθηκε σημαντικά το πρωί και το απόγευμα της Τρίτης. Σε μια τυπική νυχτερινή βάρδια, το διορισμένο προσωπικό μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 7 και 8, αλλά σε αυτήν την περίπτωση, ο αριθμός ξεπέρασε τις 20. Ωστόσο, παρά την ενίσχυση, ο αριθμός των κλήσεων ξεπέρασε κάθε προηγούμενη πρόβλεψη. Ο χρόνος αναμονής εκτοξεύτηκε στα ύψη και χιλιάδες άνθρωποι δεν μπόρεσαν να επικοινωνήσουν με το 112 τις πιο κρίσιμες ώρες της καταστροφής.
Επανέλαβαν ότι ακόμη και εκείνοι που κατάφεραν να έρθουν σε επαφή έπρεπε να υπομείνουν μεγάλες περιόδους αναμονής. Ένας υπάλληλος έκτακτης ανάγκης είπε: «Δώσαμε απολύτως ό,τι μπορούσαμε», καθώς αντιμετώπισαν την οδυνηρή πραγματικότητα ότι δεν μπορούσαν να απαντήσουν σε όλες τις κλήσεις που ήρθαν συγκλονισμένοι από τη βοή για βοήθεια.
Πολλές από τις κλήσεις που δεν μπορούσαν να απαντηθούν στο 112 ανακατευθύνθηκαν σε άλλα ιδρύματα, όπως η Πολιτοφυλακή, η οποία επίσης δέχτηκε πληθώρα αιτημάτων για βοήθεια. Το ρεκόρ κλήσεων μέχρι την Πέμπτη δείχνει ότι έγιναν περισσότερες από 75.000 κλήσεις συνολικά, εκ των οποίων σχεδόν οι 20.000 αντιστοιχούν στην Τρίτη 29 .
Τα ζητήματα κάλυψης και ένα κακό σύστημα πληροφορικής περιέπλεξαν περαιτέρω τις λειτουργίες. Στην πιο κρίσιμη κατάσταση, η υπηρεσία αντιμετώπισε σοβαρές δυσκολίες στην επιστροφή των κλήσεων, οδηγώντας σε μια χαοτική κατάσταση όπου η επικοινωνία ήταν αναποτελεσματική. Οι υπάλληλοι του 112 ανέφεραν ότι «οι επικοινωνίες απέτυχαν να πραγματοποιήσουν εξωτερικές κλήσεις », μια σοβαρή ταλαιπωρία που έκανε ακόμη πιο δύσκολη την απόκριση έκτακτης ανάγκης.
Οι ανώνυμοι εργαζόμενοι τονίζουν ότι η έγκαιρη προειδοποίηση θα μπορούσε να είχε σώσει πολλές ζωές. Αν και οι τεχνικοί έκτακτης ανάγκης είναι ικανοί επαγγελματίες, η έλλειψη αποτελεσματικών αποφάσεων από τους πολιτικούς περιέπλεξε ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Οι εργαζόμενοι που ζούσαν στις πληγείσες περιοχές έπρεπε να συνεχίσουν να ανταποκρίνονται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, γνωρίζοντας ότι τα μέλη της οικογένειάς τους κινδύνευαν λόγω της πλημμύρας.
Ένας εργαζόμενος τονίζει: «Ο Πρόεδρος της Generalitat θα έπρεπε να είχε δώσει την εντολή εκκένωσης τουλάχιστον δύο ώρες πριν » . Οι προβλέψεις της Υπηρεσίας Ασφάλειας και Έκτακτης Ανάγκης έδειχναν κρίσιμους κινδύνους που θα μπορούσαν να είχαν ενεργοποιηθεί πριν από την καταστροφή, τονίζοντας τον επείγοντα χαρακτήρα των προληπτικών εκκενώσεων και την ανάγκη για αποτελεσματική επικοινωνία με τον πληθυσμό.
Πέρα από την έλλειψη ειδοποιήσεων, οι μαρτυρίες των εργαζομένων υπογραμμίζουν επίσης την έλλειψη ανθρωπιάς από την πλευρά των διευθυντών έκτακτης ανάγκης της Ilunión, οι οποίοι φαίνεται να αντιμετωπίζουν τους εργαζομένους τους περισσότερο ως πόρους παρά ως ανθρώπινα όντα. Οι ψυχολογικές συνθήκες στις οποίες εργάζονται είναι εξαιρετικά δύσκολες και συχνά αντιμετωπίζουν συνεχή πίεση να διατηρήσουν συγκεκριμένους χρόνους απόκρισης αντί να εστιάσουν στην ποιότητα της φροντίδας που παρέχουν.
Οι εργαζόμενοι εκφράζουν την απογοήτευσή τους για τις συνθήκες εργασίας, προειδοποιώντας ότι οι αξιολογήσεις απόδοσης προσανατολίζονται περισσότερο στο να δουν πόσες κλήσεις μπορούν να χειριστούν σε περιορισμένο χρονικό διάστημα, γεγονός που δημιουργεί ένα μη βιώσιμο εργασιακό περιβάλλον. Αν και είναι συνηθισμένοι σε δύσκολες καταστάσεις, το συναισθηματικό βάρος των εκκλήσεων για βοήθεια είναι μια συνεχής πρόκληση που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη.
Έτσι, κλείνουν πέντε ημέρες κατά τις οποίες οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να λαμβάνουν ειδοποιήσεις σχετικά με την καταιγίδα.
Comentar: